28 верасня - Сусветны дзень барацьбы супраць шаленства

27.09.2024

Штогод з 2007 года пры падтрымцы Сусветнай арганізацыі аховы здароўя (СААЗ) 28 верасня праводзіцца Сусветны дзень барацьбы супраць шаленства.

Шаленства - вострае інфекцыйнае захворванне, якое характарызуецца паразай цэнтральнай нервовай сістэмы.

Вірус шаленства вылучаецца са сліной хворай на шаленства жывёлы. Асноўныя механізмы перадачы інфекцыі ад жывёльнага чалавеку - укусы і асліненні скурных пакроваў, таксама небяспечна трапленне сліны на слізістыя абалонкі.

Пасля з'яўлення першых клінічных прыкмет шаленства хутка прагрэсіруе. На этапе з'яўлення клінічных сімптомаў яго лятальнасць складае 100%.

Што рабіць, калі пакусала жывёлу?

Пасля атрымання ў выніку кантакту з жывёлай пашкоджанняў (драпін, ранак, укусаў) або асліненні скурных пакроваў або слізістых неабходна як мага хутчэй (пажадана ў першыя суткі) звярнуцца ў арганізацыю аховы здароўя па месцы жыхарства або бліжэйшую арганізацыю аховы здароўя да ўрача для агляду, мясцовай апрацоўкі ран , драпін, ранак, месцаў аслінення і вырашэння пытання аб прызначэнні курса антырабічнай дапамогі (курсу прышчэпак).

На прыёме лекар ацэніць рызыку магчымага заражэння вірусам шаленства ў залежнасці ад характару кантакту (пашкоджанні), дадзеных аб жывёле, і, пры неабходнасці, прызначыць курс лячэбна-прафілактычнай імунізацыі.

Вельмі важна адначасова са зваротам да ўрача наконт кантакту прыняць меры адносна прызначэння назірання за жывёлай. За вядомай жывёлай (вядомыя кантактныя дадзеныя ўладальніка), з якім адбыўся кантакт, спецыялістамі ветэрынарнай службы ўстанаўліваецца ветэрынарнае назіранне, тэрмін якога складае 10 дзён з моманту кантакту з жывёлай. Калі па выніках ветэрынарнага назірання жывёла выдатна, то курс вакцынацыі можа быць спынены па рашэнні лекара.

Толькі своечасова аказаная антырабічная дапамога ратуе ад развіцця шаленства ў чалавека.

Што рабіць, калі чалавек увесь час сутыкаецца з жывёламі?

Асобам, праца якіх звязана з рызыкай заражэння вірусам шаленства, неабходна праходзіць прафілактычную імунізацыю.

Да дадзеных асоб адносяцца:

  • асобы, якія выконваюць работу па адлове і ўтрыманні безнаглядных жывёл; 
  • ветэрынары, паляўнічыя, леснікі, работнікі боен, таксідэрмісты, егеры; 
  • асобы, якія працуюць з дзікім вірусам шаленства; 
  • асобы, якія маюць медыцынскія паказанні да імунізацыі па прычыне кантакту з жывёлай.

Чым раней у арганізме адбудзецца выпрацоўка імунітэту, тым лепш гэта дасць магчымасць прадухіліць развіццё захворвання.

Калі вы па родзе сваёй прафесійнай дзейнасці ставіцеся да кантынгентаў груп рызыкі, зрабіце свой выбар у карысць прафілактычнай імунізацыі!

Не варта забываць і пра простыя меры прафілактыкі:

  • пазбягаць любога кантакту з дзікімі і безнагляднымі жывёламі; 
  • не дапускаць кантактаў хатніх жывёл з дзікімі і безнагляднымі жывёламі; 
  • штогод прывіваць хатніх гадаванцаў супраць шаленства; 
  • набываць жывёл толькі пры наяўнасці ветэрынарнага агляду; 
  • пры ўзяцці ў сям'ю раней безнагляднай жывёлы (падабралі на дачы, у лесе або на вуліцы) неабходна знайсці магчымасць у кароткі тэрмін паказаць яго ветэрынарнаму спецыялісту для правядзення абавязковай прафілактычнай вакцынацыі супраць шаленства і ветэрынарнага назірання; 
  • пры з'яўленні змяненняў у паводзінах хатняй жывёлы, атрымання ім траўмаў ад іншай жывёлы, смерці без бачных на тое прычын, неабходна неадкладна звярнуцца да ветэрынарнага спецыяліста для ўстанаўлення ветэрынарнага назірання за жывёлай або высвятлення прычыны смерці жывёлы; 
  • тлумачыць дзецям правілы зносін з жывёламі і неабходнасці інфармавання дарослых у выпадку нават нязначных пашкоджанняў, нанесеных жывёламі; 
  • выкарыстоўваць механічныя сродкі абароны вокнаў (маскітныя сеткі) з мэтай прадухілення траплення рукакрылых у памяшканні.